Ezoteryka - Gnoza - Mistycyzm - Magia - Okultyzm - Hermetyzm
Źródło grafiki:
Witajcie. Ponieważ wokół okultyzmu narosło sporo błędnych teorii, przekonań fanatycznych, czy podszytych paniką i zniekształconych informacji z dodatkiem teorii spiskowych, postanowiłem napisać ten artykuł w celu sprostowania tych informacji, żeby nikt już nie mógł przekłamać tego, co na ten temat wiadomo. Oczywiście, zawsze się może pojawić jakiś fanatyk religijny czy światopoglądowy, który będzie stawiać magię, gnozę czy okultyzm w złym świetle. Nie wiem, jak długo to będzie trwać, ale wolę napisać ten artykuł, żeby wyjaśnić, z czym mamy do czynienia. Definicje najpierw zacytuję z innych stron, a potem postaram się wyjaśnić w prosty sposób. Zacznę od ezoteryki.
Definicja według Wikipedii:
"Ezoteryzm, ezoteryka - cecha wierzeń zwanych wiedzą tajemną, hermetyczną lub ezoteryczną i przekazywanym jedynie wybranym osobom w przeciwieństwie do dostępnej dla ogółu wiedzy egzoterycznej; w religioznawstwie tendencja do utajniania części wierzeń danej doktryny lub kultu religijnego przed ogółem; w filozofii teorie starożytnych i średniowiecznych szkół filozoficznych, które ówcześnie były przekazywane jedynie wybranym uczniom.
Ezoteryzm uprawia inne postrzeganie rzeczywistości, bardziej otwarte, rozwój duchowy, porusza tematy duchowe lub odrzucone przez naukę. Treści są na ogół otoczone atmosferą tajemnicy, przekazów ze starożytności, guru o nadnaturalnych mocach itp., są odczuwane w sposób pozazmysłowy".
Objaśnienia:
Oznacza to, że to Wiedza dla "wybranych" lub starożytne teorie przekazywane wyłącznie wybranym przez filozofów osobom. Ezoteryka to bardziej otwarte, duchowe postrzeganie świata, uprawianie rozwoju duchowego czy przyjmowanie teorii odrzuconych przez większość naukowców. Wiedza ezoteryczna jest przekazywana tylko wybranym, zaś wiedza egzoteryczna jest ogólnodostępna (np. w książce 10-stopniowy program rozwoju zmysłów parapsychicznych (10 Steps to Psychic Power) czy w pliku PDF Słownik Ezoteryczny.pdf.
Definicja według Himavanti:
"Ezoteryka
Ezoteryczny to przymiotnik powstały w starożytnej Grecji pod rządami Imperium Rzymskiego. Pochodzi z greckiego słowa esóterikos, od esótero (esó: "wewnątrz"). Słowo to oznacza wszystko, co jest "wewnętrzne" i związane z okultyzmem, "ukryte". Przeciwieństwem jest egzoteryczny, od greckiego eksóterikos, od "eksótero (ekso: "na zewnątrz"). Platon (427-347 p.n.e.) w swoim dialogu Alcybiades (rok 390 p.n.e) używa ta esó, co oznacza "rzeczy wewnętrzne", zaś w dialogu Teeteto (ok. 360 p.n.e.) używa ta ekso, co oznacza: "rzeczy zewnętrzne". Prawdopodobnie pierwsze wystąpienie przymiotnika esóterikos odnaleźć można w pracy Lucjana z Samosaty (około AD 120-180) pod tytułem "The Auction of Lives", paragraf 26 (nazywaną także "The Auction of the Philosophical Schools"), która napisana była około roku 166.
Ezoteryka odnosi się do wiedzy dostępnej jedynie dla osób uprzywilejowanych, doświadczonych lub takich, które przeszły inicjację. Ezoteryka zajmuje się rozwojem duchowym oraz tajemnicami wszechświata. Wokół tego pojęcia istnieje wiele nieporozumień. Jest to termin, w który tak jak do worka wrzuca się wszystkie zagadnienia dotyczące tego, co pozamaterialne. Jest to tzw. wiedza tajemna (łac. scientia oculta), czyli przeznaczona tylko dla grona wtajemniczonych, wybrańców. Pojęcie to jest często używane w religioznawstwie. Propaguje inne postrzeganie rzeczywistości, bardziej otwarte, rozwój duchowy, porusza tematy duchowe lub odrzucane przez współczesną naukę. Jej treści są ma ogół otoczone atmosferą tajemnicy, starożytnych przekazów, magów o nadnaturalnych mocach, itp., są odczuwane w sposób pozazmysłowy".
Tutaj oczywiście również definiuje się ezoterykę jako wiedzę tajemną. Jednak nie zgadzam się z tym, że inicjacje są zawsze potrzebne. Uważam, że zdolności do postrzegania pozazmysłowego czy magiczne są dostępne dla każdego, tylko metody proponowane w celu ich odblokowania i rozwijania bywają niezwykle trudne, co w sumie ma ezoteryczny i okultystyczny charakter. Jestem raczej za pewną egzoteryzacją tego, co ezoteryczne - upowszechnieniem wiedzy ezoterycznej. Dlaczego? Ponieważ to wiedza, jak każda inna, tylko mniej akceptowalna. Dobrze, że to ulega zmianie. Przynajmniej w niektórych krajach.
A właściwie to z czym się Wam kojarzy ezoteryka? Pewnie wielu napisałoby o wróżkach, kartach Tarota, geomancji, feng shui i podobnych zagadnieniach. Jednak pragnę zaznaczyć, że w ezoteryce chodzi głównie o rozwój duchowy szeroko rozumiany, zwykle poza religią lub poprzez wymieszanie elementów wielu religii w całość dość spójną, choć nie zawsze ( z takim wymieszaniem można się spotkać w religii Wicca i w nurcie filozoficzno-ezoterycznym i kulturowym New Age. Stosują je również w wielu przypadkach magowie chaosu.
Na razie kończę omawianie tego zagadnienia. Możecie sami sprawdzić, które teksty są związane bardziej z ezoteryką, a które - z okultyzmem. Przechodzę teraz do innego zagadnienia z tymi pojęciami dalej lub bliżej związanym: gnozy.
Definicja gnozy według Wikipedii:
"Gnoza (stgr. gnosis - "poznanie, wiedza") - forma świadomości religijnej podkreślająca wartość wiedzy jako narzędzia (samo)zbawienia. Mitologia gnostycka przedstawia człowieka jako pogrążonego we śnie - obudzenie z niego to poznanie prawdy o swoim duchowym powołaniu".
Objaśnienia:
W gnozie chodzi o poznanie swojego powołania, czyli poznanie odpowiedzi na pytanie: "Co ja tu robię?", lub: "W jakim celu się urodziłem?". Można by przypuszczać, że gnostycy uważają, że cżłowike przyszedł tu, by wypełnić jakiś Boski Plan, ale z tym jest różnie. Niektórzy mogliby uznać, że to my na początku swojego cyku reinkarnacyjnego wyznaczyliśmy sobie cel i że dlatego właśnie nadal tu wracamy po śmierci swojej poprzedniej powłoki cielesnej.
Farida uważa, że dusza każdej istoty nieskończenie się rozwija i dlatego właśnie powracamy - by poznać siebie, materię i Ducha lepiej, głębiej.
Definicja według Himavanti:
"Gnoza
Gnoza - w stgr. gnosis "poznanie, wiedza" - forma świadomości mistycznej czy religijnej, także system sprzeciwu, wyjścia poza granice uznawanego porządku. Gnoza to wiedza przynosząca zbawienie, wyzwolenie. Gnostycy głoszą istnienie prawdy hermetycznej, ukrytej przed profanami. Człowieka przedstawiają jako istotę uśpioną pogrążoną w odrętwieniu. Wiedza oznacza duchowe przebudzenie i rozwój. Gnoza odwołuje się do obrazu, a jej żywiołem są symbole. Terminem tym najczęściej określa się ruchy mistyczno-religijne późnego antyku (doba hellenizmu) i wczesnego średniowiecza. Wśród nich wyróżnić można dwa główne nurty: gnozę monistyczną syryjsko-egipską), której szczytowe osiągnięcie stanowi chrześcijański walentynianizm oraz dualistyczną gnozę typu irańskiego - manicheizm. Zasadniczą cechą światopoglądu gnostycznego (różnych proweniencji) jest przekonanie o upadku ducha i uwięzieniu w świecie. W gnozie monistycznej świat - rozumiany jako byt materialny, ów padół zła i cierpienia, w którym przyszło nam żyć - jest ostatnią, najniższą emanacją Boga (bytu doskonałego). Zło, rozpad i śmierć zaistniały w wyniku pierwotnego boskiego upadku. Człowiek, istota obdarzona iskrą ducha, obarczony jest odpowiedzialnością naprawy tego błędu upadku. Zadaniem oświeconego na ścieżce gnozy jest uwalnianie iskier Ducha i oddawanie ich Bogu".
Objaśnienia:
Gnoza jest Wiedzą przez duże W, gdyż to wiedza dająca Zbawienie, czyli Wyzwolenie Wewnętrzne. Wiąże się też z wyjściem poza ustalone z góry szablony (zasady, nakazy, zakazy). Według gnostyków istnieje ukryta Prawda, której poznanie pozwala człowiekowi dostąpić Przebudzenia.
Przejdźmy do mistycyzmu.
Definicja według Wikipedii:
"Mistycyzm - wieloznaczny termin opisujący doświadczenia religijne, polegające na bezpośredniej, czyli niezależnej od rytuałów i obrzędów, relacji człowieka z rzeczywistością pozamaterialną, pozazmysłową lub transcendentną".
Objaśnienia:
Mistycyzm to droga doświadczeń niewytłumaczalnych, mających cechy percepcji pozazmysłowej. Można napisać, że to sposób na życie, pozbawiony ograniczającego patrzenia na świat. Mistyk doświadcza "cudów" i niezwykłości świata i Wszechświata, a także obecności Boga czy Źródła.
Definicja według Himavanti:
"Mistyka (Mistycyzm)
Mistycyzm to wieloznaczny termin opisujący ezoteryczne, wewnętrzne doświadczenie religijne, polegające na bezpośredniej, czyli niezależnej od rytów i obrzędów, relacji człowieka z rzeczywistością poza-materialną, pozazmysłową lub transcendentną. Rzeczywistość (Sat) ta jest różnie rozumiana przez poszczególne systemy religijno-filozoficzne. W chrześcijaństwie, judaizmie i islamie jest ona tożsama z Bogiem (Elohim, Allah). W buddyzmie i hinduizmie z pozazmysłową Jednią, Brahmanem, rozumianą panteistycznie jako prawdziwa rzeczywistość świata. Religijne doświadczenie mistyczne nie różni się generalnie od ezoteryki, która mówi jednak więcej o specyficznym poznaniu pozazmysłowym, jak telepatia, jasnowidzenie, odbiór kosmicznej energii itp.".
Mistycyzm jest zatem drogą doświadczanie tego, co pozazmysłowe. Jednak w moim odczuciu telepatia, choć mistyczna, nie jest aż tak związana z mistycyzmem w typowy sposób. Doznanie mistyczne wykracza poza teorie, także ezoteryczne. To poczucie Jedności ze Wszystkim, Co Istnieje. Mistyk doświadcza tej Jedni i cudowności świata.
Magia
Definicja według Wikipedii:
"Magia, czary - ogół wierzeń i praktyk opartych na przekonaniu o istnieniu sił nadprzyrodzonych, które można opanować za pomocą zaklęć i określonych czynności.
Osoba zajmująca się magią (mag, czarownik, szaman) stosuje różnorakie gesty, wypowiada zaklęcia (inkantacje) i wykonuje czynności o cechach rytuału mające dać mu władzę nad siłami nadprzyrodzonymi, i które w jego przekonaniu umożliwiają mu kształtowanie rzeczywistości".
Źródło grafiki:
Definicja według Himavanti:
"Magia
Słowo 'magia' pochodzi pierwotnie od Magów (staroperskie magus, gr. magos), astrologów-kapłanów Zaroastryzmu z ludu Medów, których ceremonie są oparte na rytuałach ogniowych. Maga to w starożytnych Indiach kapłan wykonujący solarne i ogniowe ceremonie dla pomyślności wspólnoty lub indywidualnych osób. Maga to wedyjski kapłan Słońca. W okresie hellenistycznym, greckie magos mogło być używane jako przymiotnik, magikos (łac. magicus) również jest potwierdzony jako używany w I w. (Plutarch), typowo występujący w rodzaju żeńskim, w sformułowaniu magike techne (łac. ars magica) "magiczna sztuka".Słowo magic weszło w użytek w jęz. angielskim pod koniec XIV wieku, pochodząc od starofrancuskiego magique.
Magia, czary, czarostwo to ogół wierzeń i praktyk opartych na przekonaniu o istnieniu sił nadprzyrodzonych, które można opanować za pomocą odpowiednich zaklęć, skupienia woli i czynności. Pentagram czyli gwiazda pięcioramienna to jeden z najpopularniejszych i najlepiej rozpoznawalnych symboli stosowanych w tradycyjnej magii. Mag, czarownik, szaman to osoba parająca się magią. Mag stosuje różnorakie gesty, zaklęcia, wypowiada inkantacje i wykonuje inne czynności rytualne mające dać mu władzę nad siłami nadnaturalnymi, które według jego przekonania dadzą mu moc zmiany rzeczywistości. Także osoba pełniąca funkcję religijną polegającą na sformalizowanej i instytucjonalnej więzi ekstatycznej więzi z istotami nadludzkimi, duchami przodków, aniołami lub bogami. Niektórzy współcześni rzekomi magowie odrzucają tradycyjne rytuały na rzecz technik zainspirowanych psychologią czy NLP. W swej istocie techniki takie jak NLP to uboga odnoga prawdziwej wysokiej magii opartej na rytuałach i współpracy z siłami natury".
Objaśnienia:
Magia według tego tekstu jest systemem rytuałów i praktyk, których celem jest poskromienie lub załagodzenie mocy nadprzyrodzonych w celu kształtowania lub przemiany rzeczywistości zgodnie z Wolą maga, który odprawia dane rytuały.
Linki uzupełniające wiedzę na ten temat:
Te kwiaty doniczkowe przynoszą szczęście - magia w Onet, ale mam nadzieję, że pomoże Wam zrozumieć, jakie sposoby są stosowane w magicznych rytuałach;
Magia - FANDOM - o magii z nawiązaniami do twórczości J. R. R. Tolkiena, dla inspiracji;
Jak trwoga to do...? Magia podbija świat - informacje o ruchach współczesnych magów w Internecie, a także info, według których naukowcy wcale tak nie odrzucają możliwości istnienia magii, choć pewnie magią tego nie nazywają;
Magia - o magii na Okulta.pl;
Świadomość - Magia - archiwum o magii na stronie www.nowaswiadomosc.pl. Mają one dużą wartość poznawczą dlatego, że można poznać tu poglądy autorów na temat magii, ale też można znaleźć czasem techniki faktycznie pomocne tym, którzy pragną się uczyć magii.
Na tym zakończę temat magii. Przejdę teraz do następnego w kolejności zagadnienia, czyli do okultyzmu.
Definicja okultyzmu według Wikipedii:
"Okultyzm (łac. occulere = "skrywać") - zespół poglądów i wierzeń o istnieniu niepoddających się naukowym obserwacjom istot, mocy i możliwości ukrytych we wszechświecie i w człowieku, wierzenia o wychodzących poza poznanie zdolnościach ludzkich i ich podporządkowaniu, związane z tymi wierzeniami magiczne rytuały, praktyki medytacyjne i ćwiczenia, a także synonim ezoteryki. Termin okultyzm ma często znaczenie pejoratywne.
Źródło:
Przedmiot badań okultyzmu
W szerszym znaczeniu terminem okultyzm określa się gnozę, magię i mistykę. Okultyzm w znaczeniu systemu wiedzy zajmuje się światem i człowiekiem, przy czym przedmioty badań w tym przypadku są podzielone na dwie triady: makrokosmos - świat duchowy, świat astralny, świat eteryczno-fizyczny oraz mikrokosmos - duch, dusza, ciało. Okultyzm w znaczeniu praktyk rytualnych, medytacyjnych i ćwiczeniowych umożliwia poznanie i korzystanie z własnych mocy i mocy istot nadnaturalnych dzięki systematyzacji myśli, uczuć, ćwiczeń wolitywnych i odczuć fizjologicznych. W tym przypadku to człowiek jest narzędziem poznawczym. Okultyzm zajmujący się niewidocznymi dla zmysłów istotami, różni się w ich badaniu od religii tym, że najpierw dąży do ich poznania (gnoza) wraz z późniejszym wolitywnym oddziaływaniem na nie (magia).
Źródło grafiki:
Okultyzm a nauka
Niektórzy zwolennicy okultyzmu wskazują, że ma podobną do innych nauk metodologię, opierającą się na obserwacjach i eksperymencie, w wyniku czego powstają hipotezy, teorie i modele świata, nacechowane spirytualizmem, realizmem, holizmem, przedstawiające wielopoziomowe byty, hierarchie istot, w tym ludźmi, którzy mogą się rozwijać w nieskończoność. Punktem styczności religii i okultyzmu są gnostyczne lub mistyczne doświadczenia wewnętrzne. Okultyzm przyczynił się do niektórych nutów filozoficznych, poprzez astrologię miał wpływ na astronomię, poprzez alchemię - na chemię.
(...)
Okultyzm a sztuka
Okultyzm pojawia się w twórczości Williama Blake, Austin Osman Spare, Paula Laffoley, Teofila Ociepki czy Andrzej Urbanowicza (przypis od autora bloga: prawidłowa odmiana przez przypadki to Andrzeja Urbanowicza), Władysława Hasiora, Marka Kijewskiego.
Okultyzm praktyczny
Z okultyzmem związanych jest wiele systemów medytacyjnych i ćwiczeń ma:
1. Dezintegrację osobową spójności człowieka, dzięki dokonaniu przekształceń w jego sferach (biologicznej, kulturowej, społecznej) oraz przemianom sfer wartości i sensu. W tym rodzaju ćwiczeń okultystycznych człowiek kieruje proces poznawczy na siebie, przechodząc od postawy ekstrawertycznej do introwertycznej.
2. Reintegrację sfer człowieka na wyższym poziomie rozwoju, wprowadzenia jednostkowej antycypacji (która w następnym etapie ćwiczeń przekształca się w kolektywną). W tym przypadku człowiek początkowo o statusie ontycznym, wzbogaca się o duchowość, czego następstwem jest zgłębienie poznania aksjotycznego aspektu świata (tj. związanego z wartościami) i rozwinięcie możliwości kulturotwórczych. W przypadku tych ćwiczeń poznanie następuje wszerz i w głąb (przejście z postawy introwertycznej do ekstrawertycznej i synteza obu postaw)".
Definicja według Himavanti:
"Okultyzm - Wiedza Tajemna
Okultyzm od łac. occulo - ukrywać, trzymać w tajemnicy; occultus - schowany, ukryty, tajemny - doktryny mistyczne i ezoteryczne, które zakładają istnienie w człowieku i przyrodzie sił tajemnych, nieznanych i badają możliwości ich wykorzystania, oznacza rzecz "tajemną", "niedostępną". Okultyzm nazywa się również wiedzą tajemną (scientia occulta). Łacińskie słowo okultyzm jest synonimem greckiego pojęcia ezoteryzm. Zjawiska badane przez okultystów stanowią przedmiot zainteresowania parapsychologii i psychotroniki. Zjawiska badane przez okultystów są znane i w różnej mierze akceptowane w niektórych światowych religiach, np. buddyzmie (tantra), islamie (głównie sufizm), judaizmie (kabała, kaballah). Jako system wiedzy, okultyzm zachodni ujmuje świat i człowieka w dwóch triadach: makrokosmos (świat duchowy, astralny i eteryczno-fizyczny) i mikrokosmosu (duch, dusza i ciało). Jako praktyka, jest systemem metod myślowych, uczuciowych, wolicjonalnych i fizjologicznych, umożliwiających człowiekowi poznanie, rozwinięcie i wykorzystanie zdolności własnych i mocy innych istot. Oznacza to, że narzędziem poznawczym okultyzmu jest przede wszystkim podmiot ludzki.
Okultyzm zajmuje się tymi samymi istotami i mocami nadnaturalnymi, z którymi mają do czynienia religie oraz ich systemy mistyczne, ale przyjmuje wobec nich postawę poznawczą (gnoza), a w praktyce oddziałuje na nie przez ludzką wolę (magia). "Tajemne moce" badane przez okultyzm są dziś (lub jeszcze) niezrozumiałe dla większości ludzi, ale stają się przedmiotem stale rosnącego zainteresowania, a w nurtach współczesnej Nowej Ery (New Age) przeżywają swój renesans. Okultyzm dysponuje licznymi systemami ćwiczeń i medytacji, które mają na celu: 1. przekształcenie sfery biologicznej, społecznej i kulturowej życia człowieka, czyli dezintegrację struktury osobowości człowieka, a także przemianę sfery sensu i wartości (przejście od postawy ekstrawertycznej do introwertycznej), 2. reintegracja na nowym i wyższym poziomie rozwoju, połączoną z indywidualną antycypacją przyszłego poziomu kolektywnego, tj. zmianę ontycznego statusu człowieka (unadczłowieczenie) poprzez aktualizację nadbudowy duchowej, przemianę duszy i ciała, rozszerzenie i pogłębienie możliwości poznawczych, aksjotycznych i kulturotwórczych. Okultyzm wpłynął również, bezpośrednio lub pośrednio, na powstanie wielu szkół filozoficznych, a także takich nauk, jak np. astronomia (poprzez astrologię) czy chemia (poprzez alchemię). Okultyzm bowiem, podobnie jak nauka, posługiwał się (i posługuje) obserwacją i eksperymentem, tworzy hipotezy i teorie (modele). Wizję świata kreowaną przez okultyzm cechują: spirytualizm, realizm, koncepcja wielopoziomowości bytu, koncepcja hierarchiczności istot, przekonanie o nieskończonych możliwościach rozwoju człowieka i kosmosu (reinkarnacjonizm).
Okultyzm to współcześnie słowo wytrych używane przez mrocznych teologów by zdyskredytować to czego nie rozumiemy, i czego się boimy. O okultyzm jeszcze nie dawno oskarżano babki wiejskie, które leczyły ziołami, czosnkiem, miodem itp. Teraz świat medyczny do tego powraca, reflektując się ze tradycyjne techniki, to nie czary a ogromna wiedza służąca od wieków ludzkości. Zarówno joga, akupunktura, akupresura, wodolecznictwo, terapia dźwiękiem, terapia światłem były nazywane wymysłami, sezonowymi modami, fanaberiami. Obecnie są częścią poważnej nauki, medycyny, terapii, często wykładanymi przez profesorów. W uproszczeniu, jeśli ktoś posługuje się okultyzmem, w tym magią, czara,i czy innymi niezrozumiałymi dla nauki środkami, ale czyni to dla dobra innych, by im pomóc (co nazywamy białą magią) to podobnie jak Jezus wypędza demony (chorobę, cierpienie, ból, nerwice itp.) w imieniu dobra i demonów. Jeśli zaś używa tego okultyzmu, w tym czarów, magii w złym celu (zadawanie cierpienia, wykorzystane innych, spowodowanie uzależnień, wyłudzanie kasy) jest to złe i na pewno nie pochodzi od Boga, i nazywamy to żartobliwie czarną magią".
Objaśnienia (w skrócie):
Zatem okultyzm jest formą badania niewidzialnych planów egzystencji i własnych możliwości korzystania z Mocy poprzez eksperymentowanie i obserwowanie wyników, czasem wyczuwalnych jedynie instynktownie czy intuicyjnie - w sposób pozazmysłowy. Z doświadczenia jednak wiem, że efekty czasem są widoczne w codziennych zdarzeniach - "przenikają" do "rzeczywistości". Wtedy mowa o formie gnozy opartej na poznaniu tego, co na zewnątrz. U mnie się to objawia w formie pewnej synchronii między tym, co wewnątrz (Mikrokosmos), a tym, co na zewnątrz, co jest częścią otaczającego nas świata (Makrokosmos).
Oddziaływanie wolitywne to oddziaływanie dzięki swojej sile Woli. Zatem, magia w okultyzmie jest oddziaływaniem na badane siły nadprzyrodzone (także na swoją Wewnętrzną Moc) poprzez własną Wolę - według Crowleya, poprzez Prawdziwą Wolę.
O co chodzi w praktycznym okultyzmie?
1. O rozbicie starych schematów, wynikających z własnych przyzwyczajeń czy poglądów, które człowiekowi są wpajane od dzieciństwa w domu, w szkole, na studiach. Kolejnym elementem tych praktyk jest skierowanie swojej uwagi do wewnątrz, na swoje emocje, myśli, uczucia i przeczucia. O przewartościowanie swoich zasad moralnych, etycznych i swojego stanowiska w danym temacie. O zmianę w swoim ciele, psychice i duszy oraz duchu, co oznacza rozbicie struktury osobowości - czasem może mieć to następujący skutek: pogorszenie nastroju, stany lękowe, zwątpienie wobec dotychczas wyznawanych zasad, a nawet wobec etyczności wyznawanej religii. Człowiek może się poczuć, jakby jego świat się zawalił.
2. Reintegracja osobowości, skierowanie swojej uwagi do wewnątrz i na zewnątrz, połączenie obu postaw poznawczych w harmonii. Wtedy na jakiś czas następuje świadoma indywidualizacja jednostki, po czym następuje podniesienie świadomości człowieka o jego roli w świecie, w grupie - wyższa forma gnozy. Mało tego , zdolności psychiczne, poznawcze, kulturotwórcze i zdolności rozpoznawania błędów i właściwych kierunków w etyce ludzkiej wzrastają. Oczywiście nie oznacza to, że okultysta poznaje wtedy całą Prawdę o tym, co jest dobre, a co złe. Oznacza to, ze poznaje jej część, ale też dostrzega pewien relatywizm, który wynika z interpretacji zdarzeń i ich rezultatów przez człowieka, która bynajmniej najpewniej jest subiektywna.
Błędy okultyzmu tradycyjnego
Wiele nurtów okultyzmu opartych na tradycji magicznej, ma pewną wadę: w nim zakłada się, że tylko dany zestaw praktyk jest niepodważalnie, najbardziej, albo nawet całkowicie skuteczny. Otóż muszę zwolenników takiego podejścia zmartwić, zrujnować ich małą strefę komfortu: takich sposobów albo nie ma, albo człowiek ich jeszcze nie odkrył. Są oczywiście sposoby bardziej skuteczne dla większej liczby osób, ale zawsze należy się liczyć z tym, że coś w przypadku jednej osoby spośród badanych nie zadziała.
Kolejnym błędem jest mylenie mapy (modelu magii) z terenem. Nigdy nie należy mylić teorii z praktyką, pod żadnym pozorem nie należy mylić jednego z drugim! Jeśli się chce poznać dany model magiczny, należy zastosować jego założenia w praktyce i zaobserwować, co to naprawdę zmieni i czy zawsze wynik będzie ten sam.
Okultyzm a badania paranormalne
Z racji tego, że okultyzm, podobnie jak nauka, posługuje się obserwacją i eksperymentem, można go wykorzystać, by zbadać swoją Moc lepiej, a także zbadać siły Natury i istoty oraz zjawiska nadprzyrodzone. Jednak tu nie ma prawie nigdy ostatecznych wyników. Proponuję tu pewien sposób: wykonać jedna z praktyk okultystycznych (można je znaleźć w literaturze okultystycznej, a na tym blogu później pojawi się kilka z nich - na początek), po czym powtarzać ją co jakiś czas, obserwując efekty. Im więcej razy to zadziała w taki sam sposób, tym większe prawdopodobieństwo, że ten sposób jest odpowiedni - dla danej osoby. Nie musi to zadziałać u każdego.
Tu podam tylko bezpieczniejsze sposoby, także osobom zainteresowanym praktykami złowrogiej magii radzę poszukać innego źródła. Nie zarzuciłem takich praktyk, ale w moim odczuciu publikowanie ich na blogu paranormalnym byłoby wysoce nieodpowiedzialne z racji tego, ze efekty tych praktyk najtrudniej przewidzieć wśród efektów Działania Magicznego.
A teraz, podam definicję okultyzmu według bloga "Ezoteryka, magia, okultyzm".
Definicja:
Okultyzm to doświadczanie istnienia tajemnych sił w przyrodzie i w człowieku oraz ogół związanych z nim praktyk, których celem jest wykorzystanie ich dla dobra człowieka lub też wywarcie wpływu na ludzkie zachowania i przebieg zdarzeń w przyrodzie. Badaniami zjawisk okultystycznych zajmuje się parapsychologia. Najczęściej kojarzona tematyka okultystyczna to różdżkarstwo i wahadlarstwo, mediumizm i spirytyzm, astrologia, numerologia, anioły czy wieszczenie przyszłości. Do zainteresowania zjawiskami określanymi mianem okultyzmu w drugiej połowie XIX przyczynił się m.in. filozoficzny pragmatyzm w. Jamesa i intuicjonistyczna "filozofia życia" H. Berksona, które w konsekwencji dały początek filozoficznemu spirytualizmowi drugiej połowy XIX i XX wieku oraz teozofii.
Okultyzm od łacińskiego occulo - ukrywać, trzymać w tajemnicy; occultus - schowany, ukryty, tajemny, z grecka ezoteryka - doktryny ezoteryczne, które zakładają istnienie w człowieku i przyrodzie sił tajemnych, nieznanych i bada możliwości ich wykorzystania, oznacza rzecz "tajemną", "niedostępną" Okultyzm nazywa się również wiedzą tajemną (scientia occulta). Zjawiska paranormalne badane przez okultystów stanowią przedmiot zainteresowania parapsychologii i psychotroniki. Zjawiska, którymi zajmują się okultyści są znane i w różnej mierze akceptowane w niektórych światowych religiach, np. buddyzmie (tantra), hinduizmie (tantra), islamie (sufizm), judaizmie (kaballah).
Okultyzm jest Wiedzą Boga i jego aniołów (bóstw niebiańskich), stąd tylko praktykowanie okultyzmu jest de facto przestrzeganie pierwszego przykazania, o jakim czasem mowa w nurtach duchowości judejskich i chrześcijańskich".
I tu się wali schemat wielkich "obrońców wiary", katolickich czy protestanckich fanatyków. Oczywiście część nigdy by w to nie uwierzyła. Wynika to z osobistych wzorców myślowych, kształtowanych od dziecka w człowieku przez religijnych rodziców, katechetów i stereotypowych księży. Bo jak coś, czego w Biblii "Bóg zakazuje" może być Jego Wiedzą? W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie radzę tym osobom przeczytać choć wstęp "Księgi sztuki królewskiej" Bo Yin Ra, a potem się nad tym dogłębnie zastanowić. Bowiem każdy z nas ma w sobie iskrę Boga. Jest to nasz duch i dusza wyrażony poprzez ciało materialne (idealny Mikrokosmos - idealny nie w sensie mechanistycznym, lecz idealny jako źródło Kreacji i Wiedzy).
A teraz pora przejść do hermetyzmu.
Definicja według Wikipedii:
"Hermetyzm greko-egipska mistyczna grupa pogańska, której wierzenia są zawarte w zbiorze zwanym Corpus Hermeticum - grupie osiemnastu traktatów napisanych w hellenistycznej Aleksandrii w I w. n.e. Za inicjatora tej filozofii uznaje się na poły mitycznego Hermesa Trismegistosa, który utożsamiany jest też z egipskim Thotem".
Definicja według Himavanti:
"Hermetyzm
Hermetyzm - greko-egipska mistyczna grupa mistyczna czy ezoteryczna, której wierzenia są zawarte w zbiorze zwanym Hermetica lub Corpus Hermeticum - grupie osiemnastu traktatów napisanych w hellenistycznej aleksandrii w I wieku e.Ch. Ruch powstały w renesansie i jego współczesne odłamy dla rozróżnienia nazywa się hermetyzmem. Za inicjatora tej filozofii uznaje się Hermesa Trismegistosa, który utożsamiany jest też z egipskim Thotem oraz z biblijnym prorokiem Henochem. Imieniem Hermes w Grecji nazywano planetę rozumu i inteligencji, Merkurego. Hermes był mitologicznym synem Zeusa i tytanki Mai, urodził się w okolicy góry Kyllene w greckiej Arkadii - krainie, której nazwa posłużyła do określenia hermetyckiej eschatologii. Według wierzeń hermetyków Bóg Zeus ofiarował Hermesowi kadyceusz, który miał mu posłużyć do stworzenia świata z czterech żywiołów. Działalność tych żywiołów miała być oparta na ich wzajemnej współpracy i zgodzie. Drugim bardzo ważnym aspektem hermetyzmu jest jego stosunek do wiedzy".
To tyle o hermetyzmie na tym blogu, jednak okazuje się, że aby poznać doktryny i założenia hermetyzmu, należy odnaleźć oryginalny zbiór Corpus Hermeticum. Jeśli możecie i chcecie, poszukajcie go. Na razie kończę.
Niech Moc będzie z Wami.
Linki do źródeł:
Ezoteryka - Wikipedia, wolna encyklopedia
Gnoza - Wikipedia, wolna encyklopedia
Mistycyzm - też z Wikipedii
Magia - Wikipedia, wolna encyklopedia
Okultyzm - Wikipedia, wolna encyklopedia
OKULTYZM - blog "Ezoteryka, magia, okultyzm"
Hermetyzm - Wikipedia, wolna encyklopedia
Ezoteryka - Gnoza - Hermetyzm - Magia - Mistyka - Okultyzm - Teozofia - Wiedza Tajemna - Himavanti *www.himavanti.org).
Komentarze
Prześlij komentarz